Obsessive-compulsive disorder (OCD) เป็นความผิดปกติของความคิดที่ก่อให้เกิดความวิตกกังวล ผู้ป่วยมักมีความคิดที่ไม่ต้องการแทรกเข้ามาในใจ (obsession) เป็นพัก ๆ จนทำให้เกิดความรู้สึกกลัว รู้สึกผิด หรือรู้สึกละอายจนต้องทำบางสิ่งซ้ำ ๆ (compulsions) เช่น ล้างมือบ่อย ๆ เพราะกลัวว่าจะมีเชื้อโรคบนมือ การตรวจเช็คสิ่งต่าง ๆ เพราะกลัวว่าจะมีอันตรายบางอย่างเกิดขึ้น การไหว้ขอโทษศาลพระภูมิหรือไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ซ้ำ ๆ เพราะมีความคิดเกี่ยวกับการกระทำความรุนแรงหรือทำสิ่งที่ลามกต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์แทรกเข้ามาในใจโดยไม่ได้ตั้งใจคิด จนพฤติกรรมที่ทำซ้ำ ๆ เหล่านี้เริ่มรบกวนกิจกรรมประจำวันของตนเองและการมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคมกับผู้อื่น

ผู้ที่เป็นโรค OCD นั้นมักจะรู้หรือสงสัยว่าสิ่งที่พวกเขากลัวนั้นไม่เป็นความจริง ไม่สมเหตุสมผล และไม่ได้ตั้งใจให้เกิด แต่ก็มักจะอดกลัวกังวล และไม่สามารถควบคุมความคิดรวมถึงพฤติกรรมของตนได้ ซึ่งการวินิจฉัยโรค OCD นั้นจำเป็นที่จะต้องมีอาการเกิดขึ้นในเวลานานพอควร โดยพฤติกรรมหรือความคิดซ้ำ ๆ มักจะกินเวลาในชีวิตประจำวันไปมาก (มากกว่าหนึ่งชั่วโมงต่อวัน) ทำให้เกิดความทุกข์ทรมานและทำให้การงาน การเรียน การเข้าสังคมสังคมหรือหน้าที่สำคัญอื่น ๆ เสียหาย มีการประมาณการว่าร้อยละ 1 ของประชากรจะมีโรค OCD โดยอาการมักจะเริ่มเด็กวัยรุ่นหรือวัยผู้ใหญ่ตอนต้นโดยมักพบในเพศชายมากกว่าเพศหญิง

การรักษา OCD ประกอบไปด้วยการให้ยากลุ่ม SSRIs ในขนาดสูง ร่วมกับการรักษาเชิงพฤติกรรมบำบัดแบบ CBT หากท่านสงสัยว่าตนเองกำลังป่วยด้วยโรค OCD สามารถทำนัดเพื่อประเมินและรักษาจากทางจิตแพทย์ได้

ผศ.นพ.ธีรยุทธ รุ่งนิรันดร